Husky to piękny, a jednocześnie bardzo inteligenty pies, który jest jednocześnie indywidualistą. Zatem trudno zmusić go do jakiegokolwiek zachowania. Musi w nim widzieć sens i cel. Wychowanie husky może nastręczać właścicielom wielu problemów, a to ze względu na wrodzony upór, dlatego od opiekuna wymaga się przede wszystkim cierpliwości, a także umiejętności bycia samcem alfa w stadzie.

Problemy w wychowaniu husky

Husky posiada wiele pierwotnych cech rasy. Zatem nie tylko wyglądem przypomina wilka, ale również swoim indywidualizmem. Dlatego psy tej rasy polecane są tylko dla doświadczonych opiekunów, którzy będą w stanie ujarzmić ich wilczą naturę. Oczywiście trzeba zdawać sobie sprawę, że Husky nigdy nie będzie wykonywał szybko i chętnie poleceń, gdyż musi widzieć w nich sens. O ile w domu za smakołyk poda łapę, tak na dworze raczej nie będzie słuchał, gdyż znajdzie sobie inne zajęcie. Trzeba zatem zdawać sobie sprawę, że większość książek o wychowaniu psów nie do końca ma odniesienie do zachowania Husky. Psy te potrzebują dużej dawki ruchu, gdyż niewybiegane zaczynają niszczyć czy to meble, czy rozkopywać ogródek. Husky wykorzystają również każdą niekonsekwencję swojego opiekuna i będą próbowały zostać samcem alfa w stadzie. Należy pamiętać, że husky jest psem stadnym, dlatego powinien przebywać z rodziną i absolutnie nie może być izolowany, gdyż wtedy ma tendencję do bycia agresywnym. Psy tej rasy mogą być szkolone tylko i wyłącznie metodami pozytywnymi. Absolutnie nie można ich karcić, gdyż ich wrodzony upór i duma sprawią, że pies zacznie się alienować i nie wykona jakiegokolwiek polecenia.

Siberian Husky – głośny uciekinier

Siberian Husky nie będzie nigdy psem, który chodzi przy nodze i wykonuje każde polecenie opiekuna. Dlatego wiele osób sądzi, że jest to pies głupi, a to nieprawda. Otóż Husky sam ocenia sytuację i podejmuje decyzję w zależności od tego jak ocenia sytuację. Problemem w wychowaniu Husky może być fakt, że są to psy, które bardzo chętnie uciekają. Wystarczy tylko chwila nieuwagi właściciela i pies zerwie się ze smyczy. Wtedy nawet nawoływania mogą nie pomóc, gdyż pies jest na nie głuchy. Kolejnym problemem w wychowaniu Husky jest to, że są to psy bardzo głośne. Wydają one bardzo specyficzne dźwięki w różnych tonacjach. Śpiewa gdy jest szczęśliwy, nieszczęśliwy, gdy mu się nudzi i gdy jest niezadowolony. Trzeba również zdawać sobie sprawę, że nieszczęśliwy Husky jest jeszcze głośniejszy i potrafi godzinami wyć, nawołując swoje stado. Zatem przed wyjściem do pracy należy pójść z psem na bardzo długi spacer, gdyż w innym wypadku pies może zacząć demolować mieszkanie. W przypadku Husky klatki kennelowe absolutnie się nie sprawdzają.

Wliczy instynkt Husky

Husky posiadają silny instynkt łowiecki i jeżeli tylko zauważą okazję to oczywiście z niej skorzystają. Charakter husky jest taki, że socjalizacja psa tej rasy z kotami jest niemal niemożliwa, chyba, że osobniki wychowują się razem od małego. W innym przypadku pies nie będzie atakował kota w obecności właściciela, jednak kiedy będzie z kotem sam na sam może go zaatakować. Ponadto hodowanie drobiu przy Husky również nie wchodzi w grę z powodu instynktu łowieckiego.

Zatem Husky to idealny pies stadny dla doświadczonych opiekunów. Trzeba mu poświęcić dużo czasu na wspólne aktywności i intensywny ruch.