Psy Husky cechuje nie tylko niebywała uroda, ale również inteligencja. Otóż tę rasę można uznać za jedną z najmądrzejszych. Warto wiedzieć, że te psy bardzo szybko się uczą, jednak wymagają odpowiedniego i doświadczonego opiekuna, który jest niezwykle konsekwentny i bez problemu będzie potrafił przejąć rolę samca alfa w stadzie.
Jak zachowuje się husky?
Husky jak przystało na rasę pierwotną są psami wykazującymi się dużą samodzielnością, zatem znacząco różnią się od owczarków niemieckich, które zawsze czekają na komendę właściciela. Te psy z racji swojej “wilkowatości” samodzielnie podejmują decyzję. Od właściciela wymaga się pełnej konsekwencji w ich wychowaniu i stanowczego wydawania komend oraz ich respektowania. Oczywiście nauka husky powinna opierać się tylko na bodźcach pozytywnych, zatem absolutnie nie można psa bić ani też karcić, bo osobniki takie stają się albo nader strachliwe albo też agresywne. Husky są psami bardzo wiernymi i bezwarunkowo oddają miłość. Jednak w przeciwieństwie do wielu innych ras nie są w żadnym wypadku ekspansywne, zatem nie domagają się ciągłej aprobaty i uwagi opiekuna. Oczywiście nie oznacza to, że psa można pozostawić samego sobie, gdyż ciągły kontakt z właścicielem czy rodziną i przynależność do stada są dla Siberian Husky najważniejsze. Pierwotnie Husky były wykorzystywane do psich zaprzęgów, zatem jak można domyślić się również współczesne osobniki są bardzo pracowite i wytrzymałe, dlatego codziennie należy zapewnić im odpowiednią dawkę ruchu.
Charakter psów Husky – bałaganiarz jakich mało
Siberian Husky jest psem bardzo samodzielnym, ale jednocześnie bardzo oddanym rodzinie. Akceptuje wszystkich domowników, a nawet inne małe zwierzęta, pod warunkiem, że uzna je za część stada. Do dzieci nie przejawia żadnej agresji, co oczywiście nie oznacza, że można zostawić go z nimi samego. Trzeba pamiętać, że psy posiadają nadal wiele cech pierwotnych i nieodpowiednio zachowujące się dzieci mogą skarcić, co nie jest wcale przejawem agresji w stosunku do nich, ale nauką. Samice husky w naturalnym środowisku tak zachowują się w stosunku do niegrzecznych szczeniąt. Husky są bardzo negatywnie nastawione do kotów i drobiu,, co niestety na spacerach może przejawiać się chęcią polowania. Husky na spacerze zawsze powinien być na smyczy, gdyż może być zagrożeniem dla małych psów, a także ma tendencję do ucieczek. Zew wolności ma zapisany w genach. Dotyczy to również ucieczek z domu. Husky może bardzo kochać swoją rodzinę i jednocześnie kiedy nadarzy się okazja “ruszyć w świat”. Dlatego właściciele Husky muszą posiadać wysokie ogrodzenia, tak by psy nie mogły przez nie przeskoczyć. Najlepiej jeśli postawione są na fundamentach, gdyż Husky lubią robić również podkopy. Można także rzec, że husky ma bałaganiarstwo zapisane w genach. Otóż w sytuacji, gdy Husky zacznie się nudzić, znajdzie sobie samodzielnie “coś do roboty”. Psy te uwielbiają kopanie, zatem jeżeli zależy nam na estetycznym i ładnym ogródku, to Husky absolutnie nie jest psem dla nas, gdyż może wykopywać grządki, rabaty. Podobnie w domu, kiedy nie rozładuje swojej energii może narobić niemałych szkód. Zjedzona tapicerka albo zniszczone drzwi – to właściciele Husky pozostawiający psa na dłużej samego znają doskonale. Oczywiście Husky, który ma codziennie zapewnione atrakcje w postaci długich spacerów nie będzie się w ten sposób zachowywał. Kiedy wróci zmęczony po prostu pójdzie spać. Cecha tej rasy jest również chęć dominowania, dlatego źle socjalizowany Husky będzie próbował zdominować swojego pana i stać się samcem alfa w stadzie.
Do wychowywania Husky konieczna jest duża doza cierpliwości, ale jednocześnie niezwykła konsekwencja. Otóż te psy będą próbować wykorzystać jakąkolwiek słabość opiekuna. Na szczęście okazując psu dużo miłości, a jednocześnie zapewniając mu realizację jego potrzeb w postaci dużej dawki ruchu, nie trzeba obawiać się problemów.