Historia epidemii błonicy wśród dzieci w Nome na Alasce stała się inspiracją dla filmowców i dokumentalistów, a to za sprawą jednego niewielkiego bohatera – psa Balto. Niewielki pies husky był jednym z psów zaprzęgowych, a jego maszer – Norweg Gunnar Kaasen mianował go w kluczowym momencie przewodnikiem. Pies spisał się doskonale i został bohaterem. Jednak jego historia jest słodko-gorzka. Warto poznać ją bliżej.

Balto – pies z charakterem

Balto przyszedł na świat w 1919 roku i po krótkim czasie stał się psem zaprzęgowym biorącym udział w wyścigach na Alasce, a także transportowaniu towarów i poczty, kiedy warunki nie pozwalały na lądowanie samolotów. Jego właścicielem był norweg Gunnar Kaasen, który od zawsze rywalizował z innym słynnym Norwegiem – Leohnardem Seppalą, który był zwycięzcą wyścigu psich zaprzęgów w latach 1915-1917. Seppala miał pretensje, że cały splendor akcji ratunkowej spadł na Kaasena i Balto, a pominięto jego psa Togo, który jako pierwszy dotarł do Nome. Jednak to heroiczna postawa Balto sprawiła, że to on stał się psim celebrytą, a potem przez okrutnych ludzi został zepchnięty z piedestału i niemal zagłodzony. Ale po kolei…

Spektakularna akcja 20 maszerów i 150 psów – ponad 1000 kilometrów w 5 dni i 7, 5 godziny i “American Dream”

Kiedy w 1925 roku wybuchła epidemia błonicy wśród dzieci w Nome na Alasce 20 maszerów ruszyło do akcji ratunkowej. Szczepionek nie można było przetransportować drogą lotniczą z powodu szalejących burz śnieżnych i temperatury, która wynosiła minus 40 stopni Celsjusza, a w czasie zawiei spadała nawet o dodatkowe 20 stopni. Aż trudno to sobie wyobrazić! W takich warunkach psie zaprzęgi pokonywały trasę z Nome do Nenana, gdzie czekał transport kolejowy ze szczepionkami. Liczyła ona ponad 1000 kilometrów, a psie zaprzęgi pokonały ją w 5 dni i 7, 5 godziny. Choć pierwszy dotarł Seppala ze swoim zaprzęgiem, to najbardziej spektakularnego czynu dokonał pies z zaprzęgu Kaasena. Maszer doznał śnieżnej ślepoty i Balto przez 80 km prowadził cały zaprzęg wiedziony własnym instynktem i dotarł na miejsce. Okrzyknięto go bohaterem w całej Ameryce. Podróżował z Kassenem po wszystkich Stanach, a w Nowym Jorku 17 grudnia 1925 roku postawiono mu pomnik. Niestety pies-bohater skończył, podobnie jak inne psy z zaprzęgu w cyrku, gdzie trzymany był na łańcuchu i głodzony. Na szczęście znalazł go pewien deweloper i rozpoznał w nim Balto. Rozpoczęła się ogólnonarodowa zbiórka, aby uwolnić psy. Po niej zostały uwolnione, a swoje życie dokończyły w ZOO w Cleveland, gdzie miały znacznie lepsze warunki.

By photo by Uris (English Wikipedia), statue by Frederick Roth - Praca własna oryginalnego przesyłającego, Domena publiczna, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=777958

Bohaterowie nigdy nie umierają – historia psa Balto w Muzeum Historii Naturalnej

14 marca 1935 r. Siberian Husky Balto zakończył swoje pieskie życie. Mieszkańcy Cleveland tak się z nim zżyli, że nie chcieli chować go w ziemi. Jego ciało zostało spreparowane i po dziś dzień stoi w gablocie w Cleveland Museum of Natural History. Legenda Balto nadal trwa. W 1995 roku powstał film animowany na jego cześć pt. “Balto”. Powstał również film dokumentujący jego historię: “Balto. Bohater psiego zaprzęgu”. Warto zauważyć, że akcja Balto i jego 149 kompanów była rzeczywiście spektakularna, gdyż rekord w All Alaska Sweepstake, jednym z popularniejszych wyścigów psich zaprzęgów liczącym 650 kilometrów przez długie lata wynosił nieco ponad trzy dni, zatem psy w ciężkich warunkach pokonały trasę w tempie wyścigowym. Oczywiście niesamowicie smutny jest fakt, że Balto po swoim wyczynie został okrutnie potraktowany jak niewolnik do oglądania w cyrku. Może historia Balto nie kończy się całkowitym happy endem, jednak z pewnością pamięć o nim i heroicznym psim zaprzęgu pozostanie na zawsze.

Written by Beata
Uwielbiam Psy Husky. Podróżuję, robię zdjęcia. Czuję się świetnie na łonie natury.